Wielu traderów definiuje, iż dźwignia finansowa forex przypomina linię kredytową, którą broker zapewnia swojemu klientowi. Nie do końca tak jest to prawdą, ponieważ dźwignia nie ma funkcji zbieżnych z kreacją kredytu. Dokładniej mówiąc, gdy inwestujesz z dźwignią, nie oczekuje się, że będziesz spłacał kredyt. Jesteś po prostu zobowiązany do zamknięcia swojej pozycji lub utrzymywania otwartej do momentu zamknięcia jej poprzez wezwanie do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego (margincall). Czyli, nie ma określonego terminu na uregulowanie zobowiązania wynikającego z dźwigni oferowanej przez brokera, jak w przypadku kredytu

Przykład działania dźwigni na forex

Posiadamy kapitał w wysokości 2000 PLN. Zamierzamy handlować na parze walutowej EUR/PLN, której kurs wynosi przykładowo 4,4000 (za 1 EUR trzeba zapłacić 4,4 PLN). 1 mini lot (czyli 10.000 jednostek) kosztuje więc 10.000 x 4,4000 = 44.000 PLN.  Nasz kapitał jest znacznie mniejszy od wymaganej kwoty.

Korzystamy zatem z dźwigni finansowej, przykładowo o wartości 1:30. Oznacza to, że potrzebujemy kwoty 30 razy mniejszej, niż wymagane 44.000 PLN. Wystarczy nam zatem 1467 PLN (44.000/30). Mamy więc dostateczną ilość środków, by móc zacząć inwestowanie.

Podsumowując: aby móc kontrolować określoną ilość kapitału, musimy – grając na dźwigni 1:x – posiadać tylko 1/x tego kapitału (tzw. depozyt). W przypadku dźwigni 1:30 wystarczy nam więc 1/30 wymaganego kapitału.

Należy pamiętać, że w takim przypadku kontrakt jest 30 razy większy niż wpłata. Otwieramy pozycję za 1467 PLN, ale bierzemy udział w zyskach (lub stratach) jak od 44.000 PLN. Zmiana kursu pary walutowej tylko o 0,5 % spowoduje więc zmianę o 0,5 x 30 = 15% naszej realnej wpłaty. Jeśli trafnie wytypujemy ruch rynku, z wpłaconych 1467 PLN zrobi nam się 1687 PLN.

Dodatkowo, w związku z wykorzystaniem dźwigni nie ma mowy o odsetkach,, zamiast tego, pojawiają się swapy, które są wymagane, aby utrzymać pozycję na kolejny dzień. Jednak w przeciwieństwie do zwykłych pożyczek, płatności typu swap mogą być również transferowane do tradera.

Dźwignia finansowa a dźwignia operacyjna

Dźwignia finansowa różni się znacznie od dźwigni operacyjnej. Dźwignia operacyjna podmiotu gospodarczego jest obliczana jako suma całkowitej kwoty kosztów stałych, które ponosi, przy czym im wyższa kwota stałych kosztów, tym wyższa dźwignia operacyjna. Połącz oba typy i otrzymamy dźwignię całkowitą.

Czym zatem jest wykorzystanie dźwigni w firmie? Jest to wykorzystanie zewnętrznych środków na rozbudowę, uruchomienie lub nabycie aktywów. Firmy mogą również wykorzystać lewarowany kapitał w celu pozyskania środków od obecnych inwestorów.