Początki zachodniej medycyny związane są z procesem kształtowania się podstaw naszej kultury, co miało miejsce w starożytnej Grecji. To właśnie Peloponez był miejscem narodzin  tradycji leczenia w jej zbliżonym do współczesnego ujęciu. Na jej powstanie największy wpływ miała spuścizna antycznego Egiptu, od której Grecy przejęli wierzenia. Na ich bazie stworzyli słynną mitologię.

Asklepios

To jej zawdzięczmy Asklepiosa/Eskulapa – boga medycyny, który pochylił się nad losem ludzi. Był on synem samego Apollina i jednej z nimf.  Rozwinąwszy niebywała wiedzę i powodowany współczuciem, Asklepios zaczął wskrzeszać ludzi i wypuszczać ich z Hadesu. Za złamanie naturalnego porządku rzeczy Zeus gromowładny uśmiercił go piorunem, a  następnie umieścił na nieboskłonie, w gwiazdozbiorze Wężownika. Wąż wijący się wokół laski Eskulapa do dziś pozostaje  symbolem medycyny i farmacji.

Hygea i Panacea

Śmierć Asklepiosa nie poszła jednak na marne, ponieważ zostawił on po sobie spadkobierców – dwie córki  i dwóch synów. Hyga i Panacea –  jedna z nich to podstawa zdrowia, zaś druga to symbol remedium na wszystkie choroby i patronka ziołolecznictwa.

Hipokrates

Pierwsi greccy lekarze byli także mędrcami, zaś ich sposób pojmowania zdrowia był dość holistyczny i traktował organizm ludzki jako funkcjonalną całość.  Medycyna opierała się na rozwiniętym ziołolecznictwie, co wiemy dzięki pozostawionemu przez Hipokratesa spisowi 455 ziół i ich właściwości. Mędrzec ów był  prawdopodobnie pierwszym w historii zachodniej cywilizacji lekarzem, a stworzona przez niego przysięga składana jest przez medyków po dziś dzień.  Nie wiadomo, czy w starożytnej Grecji rozwinięta była chirurgia szczękowo-twarzowa, jednak istnieją świadectwa przeprowadzania zaawansowanych sekcji zwłok przez Erasistratuta i Herophilusa. Od tego dzielił już tylko krok do zgłębienia tajników ludzkiej anatomii.  Z przyczyn religijnych nie rozwijała się ona tak prężnie jak mogła, zaś lekcje poglądowe przeprowadzano na świniach, dokonywano także wiwisekcji  zarodków kurzych.  Hipokrates był zdania, że studia medyczne powinny trwać 6 lat a następnie zdobyta w ich toku wiedza powinna być pogłębiana. Istniały także opozycyjne  do jego podejścia krótkie kursy medycyny, za ś medykiem mógł być każdy, kto zgłębiał tajniki filozofii, matematyki i odbył praktykę u  czynnego lekarza.  Dalszy rozwój  medycyny starożytnej związany był z istnieniem słynnej biblioteki aleksandryjskiej.  Tamtejsi lekarze przeprowadzali liczne eksperymenty, niestety również na żywych ludziach…