Bolące plecy to nie choroba – jest to objaw. Jeśli mówimy o diagnozowaniu albo leczeniu bólu placów, jest to zawsze najpierw poszukiwanie tego, co tak naprawdę boli, a potem dopiero rozpoczęcie leczenia. Czasami sytuacja jest odwrotna, bo paradoksalnie, problemy placów możemy odczuwać w rękach nogach.

Inne źródła bólu pleców

Na początek powinniśmy powiedzieć kilka słów o różnych problemach objawiających się bólem pleców, ale niekoniecznie mających jakikolwiek związek z samymi plecami. Są one nawet gorsze od tego, co może pochodzić od struktur pleców, ponieważ mamy tutaj do czynienia z ważnymi organami umieszczonymi blisko struktur kręgosłupa. Najważniejsze jest tutaj serce. Kiedy czujemy palący ból pomiędzy łopatkami, może to być problem pleców, ale bardzo często jest oznaka zawału serca. Nie zawsze zawały przebiegają tak, że człowiek momentalnie traci przytomność przy ostrym bólu – często jest to wielogodzinny problem powoli niszczący miesień sercowy.

Inny przypadek to kłopoty z nerkami. Ich ból jest dość często mylony z kłopotami części lędźwiowej kręgosłupa zdarzającymi się bardzo często u osób w wieku emerytalnym. W większości przypadków jest on dość łatwy do odróżnienia, ale zdarzają się sytuacje, w których zgłaszamy się do lekarza z bólem pleców, a wychodzimy z diagnozą wskazującą na nerki.

Bezpośrednie źródła bólu pleców

Mimo wszystko, w zdecydowanej większości przypadków ból pleców spowodowany jest przez realne problemy pojawiające się w strukturze naszego kręgosłupa, a właściwie ich powikłania. Nasz organizm działa bowiem tak, że nawet poważne problemy z kręgosłupem, takie jak chociażby skolioza (boczne skrzywienie kręgosłupa) albo zrosty kręgów, same w sobie nie bolą. Kręgosłup się dostosowuje, lecz z czasem nie będzie on w stanie zaoferować odpowiedniego podparcia, ponieważ patologiczne zmiany upośledzą jego funkcje i stąd właśnie będą się brały objawy bólowe.

Rodzaj bólu zależy bezpośrednio od tego, jaka struktura kręgosłupa została uszkodzona przez patologiczne procesy. Najczęściej mamy do czynienia z naturalnie postępującą z wiekiem kompresją kręgów. Objawia się ona tym, że dyski między kręgami są ściskane i albo wypadają poza kolumnę kręgosłupa, albo stają się zbyt cienkie do zapewnienia odpowiedniej pracy stawom kręgosłupa.

Dyskopatia i jej skutki

W pierwszej z tych kategorii mamy do czynienia z dyskopatią powodującą bezpośredni ucisk na inne struktury pleców. Jeśli jest to nacisk na nerwy, doświadczamy klasycznego bólu pleców promieniującego na kończyny. W drugim przypadku rozwija się proces podobny do schorzeń reumatycznych. Stawy kręgosłupa ulegają najpierw zapaleniu, a następnie zwyrodnieniu.

Początkowo ogranicza to w bolesny sposób ruchliwość poszczególnych części kręgosłupa, a w konsekwencji prowadzi do paradoksalnie bezbolesnych zrostów uniemożliwiających ruch całkowicie, które jednak blokują patologiczne zmiany i uniemożliwiają zwalczanie innych źródeł bólu. Na szczęście do czegoś takiego dochodzi tylko w skrajnych przypadkach.