Ten artykuł jest rezultatem wczorajszego piłkarskiego spotkania, które to, jaki dane mi było zobaczyć. To co prześledziłem, uradowało mój wzrok i ucieszyło wszelkie zmysły. Jestem osobnikiem, jaki kładzie ufność w małych elementach, a gdy spoglądam, jak Barca przeprowadza atak pozycyjny, to doskonale wiem, iż mam styczność z najlepiej dopracowaną odmianą zawodowstwa. Tak więc uprzedniego wieczora też byłem świadkiem meczu, w którym to kataloński zespół przejechał się niczym walec po swym rywalu.

Champions League to najlepsza pośród możliwych forma europejskiej piłki w wydaniu klubowym, a więc, usilnie w to wierząc, pokładam ufność, że puchary sportowe należeć będą do faktycznie zasługującej najbardziej na to drużyny klubowej w całej Europie. I chociaż niniejsze rozgrywki przeszły prawdziwą transformację, to niezmiennym pozostaje fakt, że mamy tu styczność ze zbiorem najdoskonalszych zespołów, jakie co dzień toczą boje w swoich własnych ligach.

Kiedy tylko śledzę tę sytuację, gdy któreś puchary sportowe są wręczane, a następnie unoszone do góry, to zawsze kręci mi się w oku łza. Świetnie rozumiem, iż jest to chwila ukoronowania ciężkawej pracy i poświęconych masy godzin przez gro człeków, począwszy od samych piłkarzy, a kończąc na psychologach, czy pozostałych specjalistach, jacy mają wpływ na calutką grę zespołu.

A na sam koniec, nie byłbym sobą, jeżelibym nie napomniał o sprawie (jeżeli ktoś jeszcze nie wyciągnął tego z kontekstu), że dla mnie bytuje zawsze wyłącznie tylko jeden cham-pion, oczywiście jest nim FC Barcelona.