Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że tak naprawdę łuszczyca uważana jest za chorobę psychosomatyczną. Oznacza to tyle, że na przebieg i rozwój choroby jest ściśle związanych z czynnikami psychicznymi. Stan psychiczny chorego ma ogromny wpływ na to, w jaki sposób rozwija się u niego choroba, jak często i z jakim natężeniem pojawiają się wysypy łuszczycowe.

Jak bardzo łuszczyca jest zależna od czynników psychicznych?

Łuszczyca rzadko jest leczona także przy pomocy wsparcia psychologicznego dla chorego. A czasami to właśnie ten aspekt jest niezwykle ważny dla chorego. Stan psychiczny łuszczyka jest uważany za jedną z najczęstszych przyczyn wywołujących wysyp łuszczycowy u chorego. Najgorszy wpływ na chorobę mają te z bodźców, które są uważane za negatywne. Mogą one wpłynąć na znaczne pogorszenie się choroby.

Co źle działa na łuszczycę?

Najgorsze dla łuszczyka okazują się takie emocje jak zmartwienia, przedłużający się stres, smutek, poczucie odrzucenia czy też długo utrzymujące się złe samopoczucie. Emocje te mogą być przyczyną wysypów łuszczycowych. Jeśli jednak chory jest już w trakcie wysypu – zaostrzają one jego przebieg.

Właśnie z tego powodu tak bardzo ważne jest, aby nauczyć się zachować odpowiedni dystans do choroby. W momencie kiedy zaczynamy źle czuć się z powodu wysypu albo zamartwiać się swoją chorobą – jedynie sami sobie zaszkodzimy, a to może wpłynąć jeszcze bardziej na nasz zły nastrój. Chodzi zatem o to, abyśmy to my panowali nad chorobą, a  nie ona nad naszym życiem.