Strój jest jedną z tych rzeczy, które już na pierwszy rzut oka odróżnia nas od zwierząt. Człowiek to bezwłosa istota, już u zarania dziejów zmuszona znaleźć sposób na ochronę przed chłodem czy upałem. Wszystko zaczęło się w biblijnym raju zwanym Eden. Pierwsi ludzie – Adami i Ewa – przechadzali się po wspaniałym ogrodzie tak, „jak ich Pan Bóg stworzył”. Czyli w stroju Adama. Niestety nasz praojciec uległ podszeptom swej małżonki i skosztował owoc z Drzewa Poznania Dobra i Zła. Jak wiadomo, skończyło się to wygnaniem z Edenu, jednak co dla tematu naszej rozprawki bardziej istotne- pierwsi ludzie nagle spostrzegli, że są nadzy. Tak powstała potrzeba posiadania ubrania. Było ono dość skromne, bo tak określić należy strój z liści figowych.
Prehistoria
Tyle mówią mity. Znaleziska archeologiczne potwierdzają, że już 30 tysięcy lat temu nasi przodkowie byli w stanie wyrabiać igły z kości zwierząt. Służyły one do zszywania skór. Z miękko wyprawionych skór powstawały biodrowe przepaski, pełniące funkcję bielizny. Potwierdza to znalezisko dokonane w okolicy lodowca Similaun w Alpach Oetztalskich, 19 września 1991 roku. Wówczas to znaleziono zamrożone ciało człowieka sprzed ok. 5000 lat, który odziany był właśnie w skórzaną opaskę biodrową.
Egipt
Dzięki artefaktom pochodzącym z komór grobowych egipskich Faraonów wiemy, że starożytni Egipcjanie posiedli sztukę wytwarzania tkanin z lnu i wełny. Nie wiadomo, czy byli oni pierwszymi w dziejach ludźmi, odziewającymi się w szaty wykonane z innych materiałów niż skóra zwierząt. Jednak rozmach pozostawionych przez nich monumentalnych budowli każe nam wnioskować, iż ludzi zdolni do postawienia piramid posiadali również wiedzę potrzebną do wytwarzania materiałów na ubrania.
Grecja i Rzym
Starożytni Grecy odziewali się dość skromnie, a za bieliznę służył im pas odpowiedniej długości materiału, zawijany wokół krocza i bioder. Odzież wierzchnią stanowiła chlamida, czyli rodzaj krótkiego płaszcza, a także chiton. Jeśli chodzi o Rzym, to ciekawych informacji dostarczają nam mozaiki pochodzące willi położonej w pobliżu miejscowości Piazza Armerina na Sycylii. Malowidła na starożytnej glazurze przedstawiają grupę młodych kobiet wykonujących rodzaj gimnastyki, odzianych w dwuczęściowe, skąpe stroje. Ich górna cześć przypomina współczesny biustonosz, dolna zaś figi damskie. Odważny krój owych kostiumów każe nam przypuszczać, że około roku 300 naszej ery kobiety cieszyły się sporą dozą swobody. Zdrowy stosunek do cielesności był zresztą cechą charakterystyczną antyku. Dopiero surowe nakazy moralne średniowiecznego chrześcijaństwa położyły nacisk na zakrywanie ludzkiego ciała, jako potencjalnego źródła grzechu i upadku.